Ish-banori i “Big Brother VIP 4”, Klajdi Musabelliu, ishte i ftuar mëngjesin e sotëm në studion e “Wake Up”.
Ai ka rrëfyer më shumë mbi eksperiencën brenda shtëpisë, por ka dhënë dhe mendimin rreth banorëve dhe çifteve që janë krijuar aty brenda.
Klajdi rrëfeu se ndihma e tij për të qenë i vërtetë dhe autentik ishte një arsye kryesore që e penalizoi në lojë. Ai theksoi se nuk donte të angazhohej në strategji apo skenarë, por të bënte një përvojë të natyrshme. “Doja të hyja duke qeshur dhe të dilja po ashtu”, tha ai, duke shpjeguar se ndjenja e tij e shpresës për të qëndruar më gjatë ishte minuar nga ngjarjet e paparashikuara, si përplasja me G-Banin. Ai mendon se G-Bani ka pasur potencial, por nuk e ka shfrytëzuar siç duhet këtë mundësi.
Kur u pyet për raportin me Valbonën dhe Rozanën, Klajdi shprehu disa shqetësime për lojën e Valbonës. “Nuk e di se çfarë po bën me lojën e saj, por më vjen keq që është vajzë dhe ka nevojë për mbështetje”, tha ai. Rozana, sipas Klajdit, nuk përfaqëson një artist të vërtetë dhe akuzoi Bona-n për imitim të njejti. “Aty ka garë gënjeshtrash që po i tregon publikut”, shtoi ai.
Një tjetër temë që Klajdi preku ishin çiftet brenda shtëpisë. Ai shprehu skeptikizmin për ndjenjat e tyre, duke argumentuar se nuk kishte parë vërtet dashuri mes atyre që ishin të lidhur. “Shikoja frikë dhe pasiguri në sytë e tyre, aspak të dashuruar”, tha ai. Klajdi shikoi se Egli është një aktore shumë e këndshme, e cila po përfiton nga fama e Gjestit. Ai vuri në dukje se Gjesti po kënaqet dhe nuk e vret mendjen për presionin, ndërsa Egli po e shfrytëzon lidhjen sa më maksimalisht.
Një reflektim mbi këtë situatë sugjeron se reformat e sjelljes dhe ndërveprimit mes banorëve mund të jenë një burim i mirë për dramën dhe dinamikën që ofron “Big Brother VIP”. Klajdi sjell një perspektivë interesante mbi marrëdhëniet brenda shtëpisë, duke theksuar se njohja e vërtetë mes individëve është thelbësore për të ndërtuar një lidhje të fortë.
Ky program realiteti ka tërhequr vëmendjen e shikuesve përmes konflikteve dhe aleancave të vazhdueshme, dhe Klajdi, me përvojën e tij, ofron një pasqyrë të përshtatshme në këtë fenomen social. Një element interesant është se lidhjet ndonjëherë krijohen më shumë për efektin e ekranit sesa për ndjenja të vërteta, dhe kjo është një dinamike që Klajdi e ka vërejtur gjatë qëndrimit të tij.
