Një hap tjetër përpara në studimet bibliografike, mbase më i rëndësishmi i të gjithëve, u hodh rreth shek. XIX, kryesisht në Angli, dhe çoi në një kuptim më të thellë të problemeve bibliografike që një libër mund të paraqesë.
Zuri vend ideja që libri nuk ishte më vetëm një objekt për t’u listuar. Nëse i nënshtrohej një studimi të thellë, ai shpesh zbulonte një sasi detajesh me rëndësi për historinë e vet, por edhe të kulturës në përgjithësi.
Ky studim i thelluar filloi në nivel thjesht historik ose antikuar, pra me libra të vjetër dhe të rrallë, por shpejt e kapërceu këtë dukuri, ndonëse botime të tilla gjithnjë vijuan të mbeten të përfshira. Ajo që ndodhi në studimet bibliografike ishte kryesisht pasojë e kalimit nga kërkime dhe punime bibliografike diletante në një.
