Gjithashtu, shiko lëvizjet e duarve dhe të krahëve, që shoqërojnë një pikëshvitrim pasi është shprehur. Në këtë rast, gjesti duket si një mendim i mëpasmë dhe në të vërtetë është i tillë.
Ai dëshiron që të nxjerrë fjalët shpejt, por e kupton se kjo gjë mund ta bëjë të ndihet budalla, prandaj e pason me gjestet. Gjithashtu, lëvizjet e duarve dhe të krahëve jo vetëm që nisin vonë, por edhe duken mekanike dhe nuk përputhen me theksimin e fjalëve.
Për shembull, nëse do të dëshiroje të bindje dikë se je i inatosur kur në të vërtetë nuk je, ti do të dëshiroje të luaje rolin që të dukesh i tillë. Gjithsesi, kjo nuk mjafton, sepse ka vlerë edhe koha e shprehjes me fytyrë e zemërimit.