Personalisht, kam shpresë t’ia kenë vlejtur ecejaket e shpeshta mbi dhjetëvjeçare nëpër “katet e nëndheshme, gjashtëmbëdhjetë shkallare poshtë hollit të shërbimit publik të Bibliotekës”, siç vëren deri në detaje të tilla të imta studiuesi dhe drejtori Aurel Plasari, ku ruhen thesaret e trashëgimisë së shkruar të kombit tonë, të cilat ai i quan “kërshëri të vyera historike”.
Shpesh mëdyshje të hollësive dhe saktësimeve bibliografike ka qenë e mundur të zgjidhen aty në hapësirat e ngushta me ndriçim të zbehtë dhe ajër të pamjaftueshëm nën rrezikun e infektimit nga mikroorganizma që, në mënyrë të.
Pashmangshme, bartin këta libra jo rrallë me moshë disa qindravjeçare, hapësira në të cilat punojnë të padukura, në heshtje dhe me përkushtim zonjat dhe zonjushat e nderuara që u mundësojnë lexuesve shërbimin e kësaj trashëgimie.
