Mbi rrethanat historike të botimit të “Mesharit” të Gjon Buzukut dhe vendin e tij në letërsinë e vjetër shqiptare shkruan se “duhet t’u jemi mirënjohës atyre personave që e patën në dorë ekzemplarin e Mesharit që na ka tepruar dhe nuk ia grisën të gjitha fletët.
Sikur të mos i ishin grisur fletët e para, ku ishte edhe frontespici, (…) Meshari ynë do të ishte zhdukur tërësisht. Pa atë frontespic, i ka shpëtuar syrit të inkuizitorit dhe bibliotekari nuk ka patur frikë ta mbante.
Studime filologjike, nr. 3-1986, f. 194). Ky studiues ka konstatuar se kjo pasthënie është “Proza e parë origjinale që kemi në gjuhën shqipe” (Çështje të shkrimit dhe të fillimit të letërsisë në gjuhën shqipe, rev.
