Prandaj, së pari, përgatit skenën: ji i prerë dhe i ftohtë, sikur të ishte një detyrë e rëndë që po të bezdis dhe kjo gjë do të shkaktojë të mendja e tij një vrapim për të gjetur mënyra për të shpjeguar “gabimet që ka bërë edhe ai.” Skena e dytë. Jam i lënduar.
Thauji “sapo zbulova diçka dhe jam më të vërtetë i lënduar (i tronditur, i befasuar). E di se do të më mashtrosh dhe ta mohosh, por thjesht do të doja të dija atë që unë tashmë e di.
Siç mund ta vini re ky arsyetim është ndryshe nga “mos më gënje”, sepse duke thënë “e di se do të më gënjesh”, ti po provon se ai është fajtor për diçka dhe se ti e di se cila është gjëja për të cilën ai është fajtor. Tani është thjesht një çështje nëse ai do e thotë apo jo të vërtetën (që ti gjoja e di).
